پرش به محتوا
ناصر
بخارائی
ناصر بخارائی
غزلهای ناصر
ترکیبهای ناصر
قصیدههای ناصر
قطعههای ناصر
مثنوی هدایت نامه
رباعیهای ناصر
نعیم فراشری
دیوان تخیلات
رباعی ۱۷
دی غرق عرق در آفتابش دیدم
همچون گل تازه بیحجابش دیدم
دیدم به جمال او جهان را زآن روی
چون مردمک دیده در آبش دیدم
دیدگاهتان را بنویسید
لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید
وارد بشوید
.
← رباعی ۱۶
← رباعی ۱۸