رباعی ۲۰۳ – ناصر

نه خانهٔ دین و نه دنیا آباد مرا

نه بنده توان خواند نه آزاد مرا

با این همه عیب و عار و حرامان و خطا

شادم که نمیکند کسی یاد مرا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۲۰۲ ← رباعی ۲۰۴