رباعی‌ها سحابی

المنت لله که به انعام خدا

ادامه

هان جهدی کن که بشنوی بوی

ادامه

آئینهٔ نقش جسم و جانی همه را

ادامه

سبحان الله خالق هر دمدمه را

ادامه

هرکس هر چیز در سرشت است او را

ادامه

یک جلوه نمود دلبر جانی ما

ادامه

بشتات پی دیده گشودن خود را

ادامه

ای آنکه ظهور منقرض نیست ترا

ادامه

عشق آمد و کوتاه شد افسانهٔ ما

ادامه

عشق آمد و سوخت کفرها و دین‌ها

ادامه

مخصوص خفی‌ست حضرت خالق را

ادامه

هر کس که غم تو در سرش نیست اورا

ادامه

کم پنج و ششی و هفت و هشت است ترا

ادامه

گر جزو ز کل فایده‌مند است ترا

ادامه

عارف که یکی است عالی و دون او را

ادامه

این لعل به کام در نیامد ما را

ادامه

گه نور و علا مقام بینم خود را

ادامه

ای آنکه به حق تخلقی نیست ترا

ادامه

هر دم به غمی کنی کنی گرفتار مرا

ادامه

از کوشش و سعی قطع پیوند مرا

ادامه

بگذار به جا بزم ظرافتها را

ادامه

از جام یقین شراب دادند مرا

ادامه

از یک جانب گرفت راه است ترا

ادامه

در ظلمت نیستی ضوی بخش مرا

ادامه

دعوی خوش نیست گر چه با ناس مرا

ادامه

عرفان طلب از فریضه‌ها نافله‌ها

ادامه

جز آنکه شناخت ذات اقدس ما را

ادامه

ای جان و دل آزردهٔ ریش تو مرا

ادامه

در سر نی یار و نی کسی هست مرا

ادامه

می‌آید ازین هستی من ننگ مرا

ادامه

محتاج فکندن نقابند او را

ادامه

بگذار به کار خویشتن یزدان را

ادامه

دنیا نربوده جز ز حق دوران را

ادامه

عشق آمد و برد از دل ما غش ما

ادامه

ای جز سر کوی تو نه منزل ما را

ادامه

در عالم هرچه میکند شاه و گدا

ادامه

تفضیل دهیست چرخِ توپرتو را ( تو بر تو)

ادامه

مغرور که با ما نگذارد خود را

ادامه

آن ذات که خالق است مر آئین را

ادامه

ای مهر تو در سینهٔ بی کینهٔ ما

ادامه

تا هست دوئی کشمکشی هست ترا

ادامه

هرکس که وا کرد دیدهٔ حق بین را

ادامه

در خلق اگر شه ار گدا بود مرا

ادامه

عشق آنکه ز مدعا خبر داد او را

ادامه

بیرون ز صنم خانهٔ اسم و رسم آ

ادامه

گر چرخ هزار گونه تنجیم او را

ادامه

خوش آنکه حدیث فصل بینم خود را

ادامه

گاهی طلبیم دنییٰ و آئین‌ها

ادامه

سلطانی او دهد برات همه را

ادامه

پیری همه محو در یقین بوده مرا

ادامه

حاصل شده کشف هر دو جائی ما را

ادامه

آن عالم کل صلا که در داد مرا

ادامه

در وحدت خالقیم عالم فرسا

ادامه

ننموده تو آفتاب دیدار مرا

ادامه

ای دیده به خون دل منقش خود را

ادامه

عال منظر مقر نیابد خود را

ادامه

ناگشته به خود باز نشد ره پیدا

ادامه

ناکرده رموز وحی ارشاد ترا

ادامه

عشقت به دو کون مختلف ساخت مرا

ادامه

این عقل حسودیست صفت چند او را

ادامه

صورت بگذار و دعوی دوستان را

ادامه

ای آنکه به من ره وصال است ترا

ادامه

هر چیز خرد بیش و کمی دید آن را

ادامه

انسان اگر از میان نهد بیرون پا

ادامه

می‌ساز که من یافته‌ام این ره را

ادامه

دعوی وجود کرد بی راه او را

ادامه

در مهر احد سوخت همه کین‌ها را

ادامه

اعداد که داد در احد دست مرا

ادامه

پر کرد کنار هر بد و نیکو را

ادامه

سالک که به راه سعی کور است او را

ادامه

دل شیفته جود راست نه دستان را

ادامه

بیننده مگو که برگزیند خود را

ادامه

ای گنج گهر به هرزه جوشی خود را

ادامه

این خوش سخنان رسید گوش و لب را

ادامه

حق واحد و عالم به سجود است او را

ادامه

ای سالک ره خسته حال او را

ادامه

هرکس شه عشق همنشین شد او را

ادامه

از خلق جهان و هستی فانی ما

ادامه

تا شد خبری از آن ملاحت ما را

ادامه

کملّ هر چیز کا ر بندند آن را

ادامه

از بیم و امید خسته حالی ترا

ادامه

هر کس تیز است آتش غم او را

ادامه

گر نیکی و گر بدی بمان غوغا را

ادامه

هر کش پنهان سری است با ما او را

ادامه

هر لحظه که عقل از غمی کشت مرا

ادامه

این ترک علو که برد از ما غم را

ادامه

تسبیح چه سود مرد بی‌عرفان را

ادامه

در زاویهٔ دید تو بردند ترا

ادامه

تحقیق گهی که رو نماید خود را

ادامه

داد آنکه غبار راه بنشست او را

ادامه

هرکس دل تیره‌ای نباشد او را

ادامه

بگریز در آن وجود، بگذار انا

ادامه

گر خلق رها نکرد لاف خود را

ادامه

گر برده بر آسمان لبت طنطنه را

ادامه

این واقعه‌ها خفته و بیدار ترا

ادامه

نور توحید دیدهٔ آدم را

ادامه

ره نیست به عشق بیش را یا کم را

ادامه

سهل است نهان و آشکارا با ما

ادامه

عالم که خرد گذار کرده او را

ادامه

طاعت که به جز سود نباشد او را

ادامه