به نزد اهل نظر هر که دیده‌ای دارد
مدام دیده ز روی تو بر نمی‌دارد
کسی که دیده به دیدار دوست روشن کرد
حدیث طعنهٔ دشمن به گوش می‌نارد
مرا ز فرقت دلدار مهربان هر دم
ز کنج دیدهٔ خونین ستاره می‌بارد
هر آنکه پند رقیبان نمی‌کند در گوش
ز گنج صحبت یارش نصیب کی دارد
رقیب را چه محل تا که پیش صبحت یار
نشیند و به بیهوده راز بر دارد