رباعی ۸۵

هر لحظه که عقل از غمی کشت مرا
زان پیش که عشق درد می‌کشت مرا
زین گونه که در دوزخ هستی غم‌هاست
ای وای اگر دوست نمی‌کشت ما را

دیدگاهتان را بنویسید