رباعی ۲۹۵

در عشق که نه نام و نه کام است ترا
محو معشوقی این تمام است ترا
هر گاه نوازشی از او جُستم، گفت
گر عاشقی آرزو حرام است ترا

دیدگاهتان را بنویسید