رباعی ۲۹۷

هر چند به ره خلد و جحیم است ترا
نظاره پی امید و بیم است ترا
لب بگشودن بهر چه و بی صبری
لغزش ز صراط مستقیم است ترا

دیدگاهتان را بنویسید