رباعی ۳۰۲ – ناصر

ای یاد نکرده عالم سرمد را

آینه شده جهان نیک و بد را

تا عیش ازل نداری و عمر ابد

نشناخته‌ای چنانکه هستی خود را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۰۱ ← رباعی ۳۰۳