رباعی ۳۵۳ – ناصر

هر چند فسردگی به غم دوخت مرا

او باز به شیوه‌ای برافروخت مرا

یعنی هر گه به خشم کافِر کشتم

در آتش مهربانی سوخت مرا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۵۲ ← رباعی ۳۵۴