رباعی ۳۷۲ – ناصر

ای آنکه به کوی عشق سیر است ترا

جز آن کعبه تمام دیرست ترا

تو گرم طواف آن غیوری و گهی

افسردگی از گمان غیر است ترا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۷۱ ← رباعی ۳۷۳