رباعی ۳۸۳ – ناصر

این خلق به نوشیدن و خوردن او را

غافل دارد ز جان سپردن او را

گر یافت تنعمی به عالم چه عجب

خوش زیستن است و فرو مردن او را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۸۲ ← رباعی ۳۸۴