رباعی ۳۹۴ – ناصر

گر میگردید ذات معلوم ترا

میکرد غلوی عشق معدوم ترا

از هر دو جهان وجود معروف نشد

بل شکلی چند گشت موهوم ترا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۹۳ ← رباعی ۳۹۵