رباعی ۴۰۴ – ناصر

دعوی‌ست به هم ز کیش هر نادان را

نشناخته سرّ وحدت یزدان را

ماندند همه خلق در این نادانی

کردند آن گاه بر هم اطلاق آن را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۴۰۳ ← رباعی ۴۰۵