رباعی ۴۰۵ – ناصر

تن در دهی آیت اسف خواندن را

جز بر ره ذات رخش جان راندن را

استغفار است و خوف عذر تقصیر

شرط است دویدن از عقب ماندن را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۴۰۴ ← رباعی ۴۰۶