رباعی ۴۰۶

دنیا که بسی نرم و درشت است او را
هم شکر و هم زهر به مشت است او را
کم کام گرفتش اهل بینا ز غمی
چون خر که شکم طفیل پشت است او را

دیدگاهتان را بنویسید