رباعی ۴۲۱

این عالم خالی از سر و سامان را
گشتم بسیار جیب تا دامان را
حرفی چند است هر چه گفت‌ست و شنفت
کآغاز به آدم است و انجام آن را

دیدگاهتان را بنویسید