رباعی ۴۶۹

نه کام دل و نه دل به جا ماند مرا
نه گریه و زاری و دعا ماند مرا
سویم دیدی و حال من پرسیدی
دیگر چه مراد و مدعا ماند مرا

دیدگاهتان را بنویسید