رباعی ۴۷۴

ای قدر نیافته ز یک تن خود را
آگاه ندیده یک تن از فن خود را
هر جور و جفا که من کشیدم می‌کش
ای خواسته اهل من، نه بل من خود را

دیدگاهتان را بنویسید