رباعی ۵۲۹

نُه دایرهٔ سپهر تو بر تو را
یک نقطه برون داده چو جشمهٔ جو را
کُلّ عالم اگر نباشی تو کم است
هر چند که جزو مینمائی او را

دیدگاهتان را بنویسید