رباعی ۵۴۵

دل با دلدار رسته از کو و کجا
او را نه زیان مانده و نه سود به جا
بر آتش عشق می بزم سودائی
گه خوف همی خوانمش و گاه رجا

دیدگاهتان را بنویسید