رباعی ۲۷ – ناصر

کو خلق فن تو جُوی ای محرم غیب

بگذار تو رسم و راه مشتی شک و ریب

میمون که کند روش چو آدم هنر است

آدم چو شود مقلد میمون عیب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۲۶ ← رباعی ۲۸