رباعی ۳۴ – ناصر

تا چند پی جنت ابله ترغیب

آزار کشی و باز مانی ز حبیب

زانگونه که اهل زرق دستان سازند

یک شهوت را هزار عفت بفریب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۳ ← رباعی ۳۵