الف

هر چند گذر بر آب و خاک است ترا

ادامه

در راه خدا یکیست دین حق بین را

ادامه

با عالم لا صبر درد کم ما را

ادامه

دوری آنکه برد عیش مافات او را

ادامه

محو احدیم، مانده هر غوغا را

ادامه

ای در همه طور و سیر سالک آن را

ادامه

خورشید وجود رو به رو نیست ترا

ادامه

از بس که هوای اوست در سر ما

ادامه

هر کس نکند دیو و غایات او را

ادامه

در پردهٔ راز خاص کردیم ترا

ادامه

نا رسته ز خود، خواسته جانان را

ادامه

عالم که الٓه آفریده است آن را

ادامه

گه عشق به لطف می‌ستاید ما را

ادامه

یا رب که فسانه مختصر کن ما را

ادامه

ای دل به ریا و زرق مانده ترا

ادامه

عشق آمد و ساخت چابک و چست مرا

ادامه

هر کس که شناخت دیده بگشود او را

ادامه

کردم به زمین وهم دارین بنا

ادامه

از کام نماید بشریت ز غنا

ادامه

با کس نپسندم ایتلاف خود را

ادامه

یک دم از دوست دوری نیست مرا

ادامه

ثبت است حروف ارض دل انسان را

ادامه

بنما از ماره برون رو ما را

ادامه

گفتم چه فکنده‌ای به زاری ما را

ادامه

بنمود جهان عشق دیدار اینجا

ادامه

این خوف و رجا که هست پابست ترا

ادامه

از روزن چشم مردم حق‌جو را

ادامه

ایزد که به خود نهان ولی کرده ترا

ادامه

نُه دایرهٔ سپهر تو بر تو را

ادامه

محو عشق است این دل دیوانهٔ‌ ما

ادامه

دیدی به طلب کردن هر کاری را

ادامه

بسیار جهاد باید و آیین‌ها

ادامه

خلق به خیال در سرفرازی‌ها

ادامه

عقل است و امل که رهنمون است آنجا

ادامه

سلطان وجود قدس را کرده رها

ادامه

پیش از کشتن شها گدای خود را

ادامه

تا بیرونی ز خود یقین نیست ترا

ادامه

میگوی گهی حکایتی چند به ما

ادامه

دست است به بسط و قبض عالم آن را

ادامه

عالم همه پر ولوله و درد آنجا

ادامه

نبود به جز اسباب سخن جانان را

ادامه

گر یافته‌ای حقیقت آدم را

ادامه

ذاتی که ظهور خویش کام است او را

ادامه

دل محو مصوری‌ست کامل ما را

ادامه

دل با دلدار رسته از کو و کجا

ادامه

هرکس که به سر رسانده جست‌و‌جو را

ادامه

وصف احدیتت شمارند این‌ها را

ادامه

کیفیت عشق بزم نور است اینجا

ادامه

حاشا که کس از خرد شناسد ما را

ادامه

ای گفته که نیستی ما هستی ما

ادامه

تا دل به سوی خود نگران است ترا

ادامه

حق است که داناست تعین همه را

ادامه

در خلق که آیات مبین‌اند او را

ادامه

صاحت نظری که اننباه است او را

ادامه

آثار شناس نور بیرنگ مرا

ادامه