ای فروغ عشق! بی تو زیستن
بدترست اندر جهان از نیستن
از دل پر درد من هرگز مرو
لحظه‌‌ای از خاطرم غایب مشو
چون که با تو این دلم خو کرده است
از ازل خود الفت تو کرده است
بلکه ایزد از تو دل را ساخته ست
یا خود اندر دل تو را انداخته ست
گرچه از تو می‌نیاید جز به آه
لیک آن آه است دل را شاهراه
محنت تو مرمرا جان‌پرورست
حالت توام هميشه دلبراست
بهر کردن خاک را آدم خدا
از یمت بر وی نمی‌ریخت از سما

Notes

دیدگاهتان را بنویسید