شهر تاریخی بخارا اکنون در کشور ازبکستان است. بخارا نخستین پایتخت زبان فارسی دری است، زادگاه رودکی است و بسیاری از شاعران دیگر و بزرگانی چون پورسینا. بخارا تاریخ فرهنگ و زبان فارسی است. گفته می‌شود هم‌اکنون نیز در بخارا بیش از ۹۰٪ مردم فارسی صحبت می‌کنند. بخارا چند هزار سال مرز فرهنگی ایران بوده است.
یک سده پس از بوعلی سینا این مناره «کلان» بین سالهای ۵۱۴ تا ۵۲۰ قمری ساخته شده است. یک سده پس از بنای این منار لشکر چنگیز شهر بخارا را محاصره کرد، و پس چند هفته آن را گشود، شهر را به آتش کشید و ویران کرد ولی این مناره شاهد بود و آن را ثبت کرد ولی پای برجا ماند. یک سده پس از ویرانگریهای مغول ناصر بخارائی در این شهر زاده شد. ناصر هر روز عظمت آن را نظاره کرد و در مدارس پای آن تحصیل کرد و به حد کمال رسید.
ناصر جوان به واقعهٔ عشق و شور و شیدائی گرفتار شد. عشقی آنچنان آرام و قرار را از او ربود که شغل و زندگی را رها کرد و یک سر به سیر و سیاحت دنیا پرداخت و در هیچ جا ساکن و یکجا نشین نشد. ناصر افزون بر هنر شعر دارای انواع هنرها دیگری بود. او خطاط و خوش نویس خوبی بود. در موسیقی مهارت داشت. در تمام علوم رایج زمان خود سرآمد بود.