ما ساده لوح دیر و خط سرنوشت ما
عکسی است از کتابهٔ طاق کنشت ما
در راه ما دلیر تکاپو مکن که هست
پا لغز سالکان طریقت سرشت ما
ای کبک مست قهقهه بر باغ ما مزن
گل غنچه میکند دم اردیبهشت ما
معلوم شد که حاصل ما چیست زین بهار
روزی که برق فتنه درو کرد کشت ما
فردا که آفتاب قیامت چو روی تست
دوزخ ز شعله سایه کند بر بهشت ما
گر از نگاه ما بکشی یک دو میل نور
در دیدهٔ تو خوب نماید زشت ما
تعظیم حال دردکشان داشت در نظر
پیر مغان که بر سر خم مالد خشت ما
فیضی مبین به ناصیهٔ ما که عشق کرد
محو سجود بت رقم سرنوشت ما