رباعی ۳۴

عشق آمد و برد از دل ما غش ما
یعنی ما را بسوخت در آتش ما
غوغای امید و بیم بگذار که نیست
وقت ما را سرخوش و ناخوش ما

دیدگاهتان را بنویسید