رباعی ۲۵۰ – ناصر

بنمود ز پرده آن رخ زیبا را

مخفی نگذاشت حسن عشق‌افزا را

گفتم چه جمال با کمالی داری

گفتا عشق است دیدهٔ بینا را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۲۴۹ ← رباعی ۲۵۱