رباعی ۲۶۳

بس خواه و مخواه و کفر و دین است ترا
بهر نظری که راه بین است ترا
می‌کرد کمان به چله غوغای و تیر
می‌گفت که مصلحت در این است ترا

دیدگاهتان را بنویسید