رباعی ۳۵۱ – ناصر

غمناک بود همیشه دل غافل را

یعنی سخت و سست چو آب و گل را

آری نرسد ز خلق عالم هرگز

جز آه و فغان درشت نازکدل را

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

← رباعی ۳۵۰ ← رباعی ۳۵۲