رباعی ۴۰۹

تا رفت ز تن لباس هر فر ما را
جان بر سر ماند افسر سرور ما را
در وادی عشق، استخوان تا نشدیم
ننشست همای وصل بر سر ما

دیدگاهتان را بنویسید