غزلهای ناصر

حریف باده کجا، عاشق خراب کجا

ادامه

ساقی و جام می و گوشهٔ دیر است اینجا

ادامه

الله الله چه فریبنده مقام است اینجا

ادامه

این چه مستی است که بی باده و جام است اینجا

ادامه

این بزم حضور است، بکش ساغری اینجا

ادامه

چه سود مرهم کافور داغ سودا را

ادامه

گر جام می بیفتد از دست سست ما را

ادامه

ببین خرام علم قامتان رعنا را

ادامه

سر سودای تو نگذاشت دل و دین ما را

ادامه

ای داده لبت شراب ما را

ادامه

شب بی تو نه خواب بود ما را

ادامه

یا رب به ناز پرور نازک نهال ما را

ادامه

بتی شد روبرو ناگاه ما را

ادامه

ای زلف تو بر هم زده هنگامهٔ ما را

ادامه

ای کرده غمت خانهٔ خود خانهٔ ما را

ادامه

کی هوس آستین زند، عشق من خراب را

ادامه

تا گره زد طرهٔ پر تاب را

ادامه

ای بسته سحر چشم تو بر دیده خواب را

ادامه

تا دیده‌ایم پرتو خورشید ذات را

ادامه

با قامتش سرّی ست من تیره بخت را

ادامه

چه قصه‌ها که به یاد از غم تو نیست مرا

ادامه

نیست امروز نظر بر من دلسوز ترا

ادامه

غمزه آموزد به چشمت شیوهٔ بیداد را

ادامه

مجنون به عشق لیلی بگذاشت موی سر را

ادامه

خواهم که بربندم دگر این چشم عاشق ساز را

ادامه

لعل تو افسانه کرد عشرت پرویز را

ادامه

پرده ز روی برفکن حسن جهان فروز را

ادامه

مست وصال و میخورم حسرت بی قیاس را

ادامه

مده در ره دل بلندی نفس را

ادامه

ای گرم فسون داشته بازار هوس را

ادامه

تا فسون آموختی آن غمزهٔ بی باک را

ادامه

مجنون که و فرهاد چه داند ره غم را

ادامه

ای عشق تو از کعبه تراشیده صنم را

ادامه

ای عشق به شور آور بیرون و درونم را

ادامه

سوی رقیب چند فرستی نسیم را

ادامه

عشق چو شعله در زند دلق امید و بیم را

ادامه

تا گزیدی دو لعل خندان را

ادامه

نماند گریه شب وصل بی‌قراران را

ادامه

ای حسن تو بربسته نظر دیده‌وران را

ادامه

زهی به خاک درت سجده سرفرازان را

ادامه

گر راه و روشن این بود آن ناقه دوان را

ادامه

سر پیوند با عشاق نبود کج کلاهان را

ادامه

زهی به غمزد ز ره برده رهنمایان را

ادامه

تا در کمر فتنه زدی خنجر کین را

ادامه

جانهای شکاری که به دلها تک و تاز است او را

ادامه

زخم بالای دیدهٔ او را

ادامه

خبر برید شب عید پیر مصطبه را

ادامه

صبحم به گریه ریخت بهار شکفته را

ادامه

چنان که ترک من آغاز کرد عربده را

ادامه

گر بر لبم نهد قدح نیم خورده را

ادامه

حسن تمام داده‌ام آن ماه پاره را

ادامه

ذوق لبت جان دهد عاشق بیچاره را

ادامه

خال منما کشتهٔ آن نرگس مستانه را

ادامه

مطرب بلند ساز کن امشب ترانه را

ادامه

تا صحت است شاه یگانه را

ادامه

شب عید است ساقی چرخ ده جام هلالی را

ادامه

بگشای پردهٔ چشم حقیقت نمای را

ادامه

گر بدانی قدر لذت یکتائی را

ادامه

به یک دو روز مه روزه برد تاب مرا

ادامه

چو عشق مغبچه شد از ازل نصیب مرا

ادامه

جز سگت یار دگر نیست مرا

ادامه

قامتت کرده سر بلند مرا

ادامه

به شام عید نباید کشید مرا

ادامه

پا بر او بگذار ای قاتل دم بسمل مرا

ادامه

آواره کرد عشق به یکبارگی مرا

ادامه

محتسب بگذر ز من تا چند آزاری مرا

ادامه

یا شمس آفاق الولایة والولا

ادامه

ای خم آبروی تو تیغ جفا

ادامه

بس فتنه که برپا شد در عالم بالا

ادامه

مستانه سخن می‌رسد از لب به لب ما

ادامه

سحر به میکده مقبول شد عبادت ما

ادامه